Ben seni çok
istedim imtihanım oldun.
"Kimi benden
çok severseniz onu sizden alırız" Kelamını işittim itaat ettim.
İmtihanım sen
olma diye beceremedim seni istememeyi.
Özlemekten
korktum, özlemim oldun.
Hasretten
korktum, hasretim oldun.
İçinde sen
geçen bütün cümleleri ezber ettim.
Sevgi adına
kullanılabilecek bütün mecazları üstüme aldım.
Kalbimin
incelmesiydin, yüreğimin güzellikleri tatması ve tanımasına sebebimdin.
Ben senin
resmine bile bakarken Besmele çekiyorum.
Her insanın
hayatta korktuğu birşeyi vardır.
Benim en çok
korktuğum sensizliktir.
Ben hep
sensizlikten korktukça çok sevdim.
İmtihanım
oldun.
Tek tesellim
Ezan sesi oldu, sessizliğinden sonra.
Şimdi Hoca ne
zaman "Allahu Ekber" dese, -Evet diyorum, Allah büyük.
"Seven sevdiği
ile haşr olacak" diyen o sevgilinin sözleri benim tesellim.
Sessizliğimin
çığlıkları yükseliyor geceye.
Yar
duymazsan Yaradan duysun diye.
Sustum "Vav"
namına sustum.
Ey nidalım bir
elif sun aşka.
Ben seninle
dalga olurum.
Kavuşmak
derdiyle yorgundur çırpınışlarım.
Ben seninle
balık olurum.
Sana varmak
iddiasındadır derinlere dalışlarım.
Ben seninle
ben olurum.
Beni bana yâr
edersin.
Âh birde son
bulsa şu bir başıma kalışlarım!
Anlatmak
istediğim öyle böyle bir mevzu değil.
Beş duyu
kifâyet etmiyor işte.